“Gaat het? Heb je hulp nodig?” Ik schrok van een zware, lijzige stem en ik draaide mijn hoofd met een ruk om. Aan de andere kant van de pomp stond een jongen mij lachend aan te kijken. Zijn donkerbruine ogen leken te fonkelen. […] ‘Ik ben negentien, maar ik heb net mijn rijbewijs en dit is de eerste keer dat ik moet tanken.’ Ik zuchtte en grinnikte toen. Dit klonk belachelijk, dat vond ik zelf ook.

Het leven buiten de veilige omgeving van haar huis is een nieuwe ervaring voor Della Sloane. Haar geheimzinnige verleden is niet iets dat ze van plan is met iemand te delen. Ze zullen haar toch niet begrijpen.

Della besluit om eropuit te gaan. Ze wilt tot rust komen en zichzelf ontdekken. Ze is niet zo sociaal, maar wel heel er lief. Haar verleden zit haar dwars, maar is niet iets dat ze met iedereen wilt delen. Wanneer ze vertrekt van huis moet ze nog eerst de auto tanken. Alleen weet ze niet hoe dat moet. Gelukkig is daar Woods. Haar redder in nood. Het moment dat hij haar ziet is hij verkocht. De nacht hebben ze de heetste nacht van hun leven. De ontmoeting duurt niet lang, want de volgende ochtend vertrekt Della weer.

Wanneer de twee elkaar na vier maanden weer tegenkomen blijken ze meer voor elkaar te voelen dan ze in eerste instantie dachten. Della draagt een vreselijk verleden met zich mee maar wil daar niks over kwijt aan Wood. Hij lijkt het namelijk perfect voor elkaar te hebben. Maar schijn bedriegt, Wood is het zat om te doen wat zijn vader wilt dat hij doet.

Nagenoeg perfect is een boek dat je in een ruk uitleest. De karakters zijn diep genoeg uitgewerkt, waardoor je met ze meevoelt. Natuurlijk ontbreken de spannende stukken niet. De hoofdstukken worden afwisselend verteld vanuit Della en Woods. Waardoor het boek makkelijk wegleest. Woods komt al eerder voor in de vorige Rosemary Beach-serie. Alleen heeft hij nu een hoofdrol. Nagenoeg perfect is het eerste deel van een tweeluik. En zeker de moeite waard om te lezen.